شیخ صدوق در کتاب امالى خود از جابر بن عبدالله روایت کرده که گفت: شنیدم که رسول خدا(صلى الله علیه و آله) سه روز قبل از رحلت خود به حضرت على(علیه‎السلام) مى‎فرمود:

اى پدر دو نوگل من! سلام بر تو باد، من درباره دو نوگل دنیوى خود به تو توصیه و سفارش مى‎نمایم، طولى نمى‎کشد که تو دو رکن زندگى خویش را از دست خواهى داد، من تو را به خداوند مى‎سپارم .

هنگامى که پیامبر اسلام از جهان رحلت کرد، على بن ابى طالب فرمود:

این یکى از آن دو رکن من بود که رسول خدا به من خبر داد. و پس از آن که حضرت فاطمه(علیهاالسلام) از دنیا رفت، فرمود: این دومین رکنى بود که پیغمبر خدا به من خبر داد.

امالى الصدوق:

ابن المتوکل، عن محمد العطار، عن ابن ابى الخطاب، عن حماد بن عیسى، عن الصادق، عن ابیه علیهماالسلام قال: قال جابر بن عبدالله: سمعت رسول الله صلى الله علیه و آله یقول لعلى بن ابى طالب علیه‎السلام قبل موته بثلاث: سلام علیک یا اباالریحانتین، اوصیک بریحانتى من الدنیا، فعن قلیل ینهد رکناک، والله خلیفتى علیک .ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » سید جعفر یوسفی ( پنج شنبه 88/3/7 :: ساعت 8:16 عصر )

بالاترین مرحله قرب «فنا» است. «فنا» به معنى فراموش کردن همه چیز، و همه کس، و حتى فراموش کردن خویشتن در برابر خداوند است.

یعنى انسان به مرحله‏اى برسد که جهان هستى را جز سرایى نبیند، و عالم آفرینش را جز سایه‏اى کمرنگ مشاهده نکند. همه جا خدا را ببیند، و همه جا در جستجوى او باشد.

خویشتن را پروانه‎وار در آتش شمع وجود او بسوزاند، و هستى خویش را در هستى او محو و نابود ببیند.

یکى از آثار رسیدن به این مقام «تسلیم مطلق» در برابر اراده او است، آنچه او مى‏خواهد، بخواهد، و آنچه او مى‏پسندد، بپسندد. هم رضاى او رضاى خدا باشد، و هم رضاى خدا رضاى او .ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » سید جعفر یوسفی ( پنج شنبه 88/3/7 :: ساعت 8:15 عصر )

یکى از شبهاتى که از سوی اهل تسنن مطرح مى‎شود این است که جریاناتى چون سوزاندن درِ خانه حضرت فاطمه (علیهاالسلام) و شهادت حضرت محسن(علیه السلام) در جریان هجوم به خانه و ... همه از کارهاى زشت و ناپسندى است که آن را فقط شیعه نقل کرده و فاقد اعتبار است. ما در این مقاله قسمتى از عبارات‎ و روایاتی‎ که علماى اهل تسنن از قرن سوم هجرى تاکنون در کتاب‎هاى خود نوشته‎اند را خواهیم آورد که تصریحاً و تأویلاً اشاره به وقایع مذکور دارد.ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » سید جعفر یوسفی ( پنج شنبه 88/3/7 :: ساعت 8:7 عصر )

الف – در روایات شیعه

پیوسته این پرسش برای جستجوگری که به فلسفه اعیاد تا عمق تاریخ کهن به کنکاش می پردازد مطرح است که نوروز چرا مقدس است؟ و قداست آن از چه چیزی مایه می گیرد و این که در پیش از اسلام زردشتیان و ایرانیان این عید را با شکوه زیادی برگزار می کردند و همراه با راز و نیاز و دعا و مراسم ویژه انجام می گرفت و با مذهب زرتشتی گره خورده بود و بهار و رستاخیز را نیز نشانگر بود، فلسفه وجودیش چه بود. پس از اسلام نیز در ایران و برخی از کشورهای اسلامی این قداست همچنان استمرار یافت و تداوم خود را حفظ نمود تا جایی که وارد حوزه احادیث و روایات دینی شده و بابی به نام باب النیروز در مباحث عید شناسی مفتوح گشته و به اعمال و آداب آن توجه خاص شد. چه رمز و رازی در نوروز نهفته بود که در این روایات به تثبیت نوروز انجامید. ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » سید جعفر یوسفی ( دوشنبه 88/1/3 :: ساعت 10:7 عصر )

ب: در کتاب التاج جاحظ بصری

در خصوص انتقال فرهنگ و علوم ایرانی به دنیای عرب و اسلام کتب و رسالات بسیار اندک است و البته مقالاتی نگاشته شده به طور پراکنده و بخشی از این «انتقال» را در آثار و متون عربی نشان داده اند. از سوی دیگر تأثیر فرهنگ اسلامی و مسلمانان و عرب بر ایرانیان نیز چشمگیر بوده و تاکنون در این حوزه کتب و رسالاتی نگاشته شده و به چاپ رسیده است. آنچه در این مقاله در پی نگارش آن هستیم نشان دادن گوشه ای از «انتقال» فرهنگ و علوم ایرانی در دوره نهضت ترجمه است که در کتاب التاج جاحظ بصری متجلی و متبلور شده است. ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » سید جعفر یوسفی ( دوشنبه 88/1/3 :: ساعت 10:6 عصر )

از آنچه گفته شد آشکار گردید که نوروز از مراسم بسیار کهن ایرانیان آریائی است. اگرچه در اوستا از نوروز نامی نیست ولی برخی از کتاب‌های دینی پهلوی از نوروز و مراسم ایرانیان باستان یاد کرده‌اند. در بندهشن بزرگ و نیز درصد در بندهشن آمده: «زرتشت سه بار با هو و Hvôv نزدیک شد و هر بار نطفه‌ای از او بر زمین افتاد و این سه نطفه در تحت مراقبت ایزد آناهیته Anahita (ناهید ـ فرشته آب) در ردیاچه ی کسوه Kasava نهاده شده. در آنجا کوهی است به نام «کوه خدا» که جایگاه گروهی از پارسایان است. هر سال در نوروز و مهرگان این مردم دختران خود را برای آب‌تنی در دریاچه ی مزبور می‌فرستند زیرا زرتشت بدانان گفته است که از دختران ایشان اوشیدر Oshidar و اوشیدر ماه Oshidar-mâh و سوشیان Soshyan (موعودان سه‌گانه ی  مزدیسنا) به وجود خواهند آمد: ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » سید جعفر یوسفی ( دوشنبه 88/1/3 :: ساعت 9:55 عصر )

بخشی از سخنرانی دکتر علیقلی محمودی بختیاری

...اما شیوه برگزاری نوروز خود داستانی دیگر دارد که توجه بآن بایسته است. و آنچه را امروز در برگزاری این جشن درمیان تبارها و دودمانهای ایرانی می‌بینیم یادگار هزاران سال پیش است که ما هر چه کوتاهتر بآن اشاره میکنیم: چون آگهی، از روزگار پیش از ساسانیان اندک است، بیشتر به برگزاری این جشن در روزگار ساسانیان میپردازیم و پیوند آنرا تا امروز نشان میدهیم.

آنچه از نوشته تاریخ نویسان آغاز دوره اسلامی بر میآید و بویژه با توجه به مطالبی که جا حظ بصری در کتاب تارج و المحاسن والاضداد آورده این است: ‌در هر یک از روزهای نوروز پادشاه بازی سپید پرواز میداد. از چیزهائیکه شاهنشاهان در نوروز بخوردن آن فرخندگی می‌جستند، اندکی شیر تازه و پاک و پنیر نو بود. و در هر نوروز برای پادشاه، با کوزه‌یی آهنین یا سیمین آب برداشته میشد، در گردن این کوزه گردن بندی می بستند از یاقوتهای سبز که در زنجیر زرین گذاشته و بر آن مهره‌های زبر جدین کشیده بودند، این آبرا دختران دوشیزه از زیر آسیابها بر میداشتند… ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » سید جعفر یوسفی ( دوشنبه 88/1/3 :: ساعت 9:50 عصر )

فرازهایی از زیارت اربعین

از امام صادق علیه‏السلام روایت شده که فرموده‏اند: «در روز اربعین هنگامی که روز بلند شد زیارت می‏کنی و می‏گویی: سلام بر ولی خدا و حبیب او، سلام بر خلیل خدا و بنده نجیب او، سلام بر بنده برگزیده خدا و فرزند برگزیده او، سلام بر حسین مظلوم شهید، سلام بر آقایی که در میان امواج بلا گرفتار آمد و کشته اشک روان است. آن‏گاه امام صادق علیه‏السلام فرمودند: علیه آن حضرت هم دست شدند کسانی که دنیا فریبشان داده بود و بهره خود را در ازای بهایی ناچیز فروختند و آخرت خویش را به قیمت ناچیز حراج کردند. در چاه هوا و هوس فرو رفتند و تو و پیامبرت را به خشم آورده و مطیع بندگان شقی گردیدند؛ امام حسین علیه‏السلام در مقابل آنان تن به ذلت نداد و با آنان با شکیبایی به جهاد پرداخت تا آن گاه که خونش را ریختند و اهل بیتش را به اسارت بردند.ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » سید جعفر یوسفی ( یکشنبه 87/11/27 :: ساعت 8:30 عصر )

اهمیت اربعین از کجاست ؟ صرف اینکه چهل روز از شهادت شهید می گذرد ، چه خصوصیتی دارد ؟ اربعین خصوصیتش به خاطر این است که در اربعین حسینی یاد شهادت حسین زنده شد و این چیز بسیار مهمی است . شما فرض کنید اگر این شهادت عظیم در تاریخ اتفاق می افتاد یعنی حسین بن علی و بقیه شهیدان در کربلا شهید می شدند ، اما بنی امیه موفق می شدند همانطور که خود حسین را و یاران عزیزش را از صفحه روزگار برافکندند و جسم پاکشان را در زیر خاک پنهان کردند ، یاد آنها را هم از خاطره نسل بشر در آن روز و روزهای بعد محو کنند .ببینید در این صورت آیا این شهادت فایده ای برای عالم اسلام داشت ؟ یا اگر هم برای آن روز یک اثری می گذاشت ، آیا این خاطره در تاریخ هم ، برای نسلهای بعد هم ، برای گرفتاریها و سیاهی ها و تاریکی ها و یزیدیهای دوران آینده تاریخ هم اثری روشنگر و افشا کننده داشت ؟ اگر حسین شهید می شد ، اما مردم آن روز و مردم نسلهای بعد نمی فهمیدند که حسین شهید شده ، آیا این خاطره چه اثری و چه نقشی می توانست در رشد و سازندگی و هدایت و برانگیزانندگی ملتها و اجتماعات و تاریخ بگذارد ؟ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » سید جعفر یوسفی ( یکشنبه 87/11/27 :: ساعت 8:23 عصر )

علمای اعلام اتفاق دارند که اربعین، روز بیستم ماه صفر است؛ و زیارت اربعین هم که مأثور وارد شده و مثاب است، همان زیارت بیستم ماه صفر است.

شیخ طوسی ابوجعفر محمد بن حسن متوفی 460 در کتاب «التهذیب» صفحه‏ی 17 جلد 2 باب فضل زیارت الحسین «علیه‏السلام» می‏نویسد:

اخبار وارده در زیارت مقید به اوقات خاصه است که از آن جمله روز عاشورا و روز بیستم ماه صفر است.ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » سید جعفر یوسفی ( یکشنبه 87/11/27 :: ساعت 8:14 عصر )