پیوسته این پرسش برای جستجوگری که به فلسفه اعیاد تا عمق تاریخ کهن به کنکاش می پردازد مطرح است که نوروز چرا مقدس است؟ و قداست آن از چه چیزی مایه می گیرد و این که در پیش از اسلام زردشتیان و ایرانیان این عید را با شکوه زیادی برگزار می کردند و همراه با راز و نیاز و دعا و مراسم ویژه انجام می گرفت و با مذهب زرتشتی گره خورده بود و بهار و رستاخیز را نیز نشانگر بود، فلسفه وجودیش چه بود. پس از اسلام نیز در ایران و برخی از کشورهای اسلامی این قداست همچنان استمرار یافت و تداوم خود را حفظ نمود تا جایی که وارد حوزه احادیث و روایات دینی شده و بابی به نام باب النیروز در مباحث عید شناسی مفتوح گشته و به اعمال و آداب آن توجه خاص شد. چه رمز و رازی در نوروز نهفته بود که در این روایات به تثبیت نوروز انجامید. ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » سید جعفر یوسفی ( دوشنبه 88/1/3 :: ساعت 10:7 عصر )
ب: در کتاب التاج جاحظ بصری
در خصوص انتقال فرهنگ و علوم ایرانی به دنیای عرب و اسلام کتب و رسالات بسیار اندک است و البته مقالاتی نگاشته شده به طور پراکنده و بخشی از این «انتقال» را در آثار و متون عربی نشان داده اند. از سوی دیگر تأثیر فرهنگ اسلامی و مسلمانان و عرب بر ایرانیان نیز چشمگیر بوده و تاکنون در این حوزه کتب و رسالاتی نگاشته شده و به چاپ رسیده است. آنچه در این مقاله در پی نگارش آن هستیم نشان دادن گوشه ای از «انتقال» فرهنگ و علوم ایرانی در دوره نهضت ترجمه است که در کتاب التاج جاحظ بصری متجلی و متبلور شده است. ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » سید جعفر یوسفی ( دوشنبه 88/1/3 :: ساعت 10:6 عصر )
از آنچه گفته شد آشکار گردید که نوروز از مراسم بسیار کهن ایرانیان آریائی است. اگرچه در اوستا از نوروز نامی نیست ولی برخی از کتاب‌های دینی پهلوی از نوروز و مراسم ایرانیان باستان یاد کرده‌اند. در بندهشن بزرگ و نیز درصد در بندهشن آمده: «زرتشت سه بار با هو و Hvôv نزدیک شد و هر بار نطفه‌ای از او بر زمین افتاد و این سه نطفه در تحت مراقبت ایزد آناهیته Anahita (ناهید ـ فرشته آب) در ردیاچه ی کسوه Kasava نهاده شده. در آنجا کوهی است به نام «کوه خدا» که جایگاه گروهی از پارسایان است. هر سال در نوروز و مهرگان این مردم دختران خود را برای آب‌تنی در دریاچه ی مزبور می‌فرستند زیرا زرتشت بدانان گفته است که از دختران ایشان اوشیدر Oshidar و اوشیدر ماه Oshidar-mâh و سوشیان Soshyan (موعودان سه‌گانه ی مزدیسنا) به وجود خواهند آمد: ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » سید جعفر یوسفی ( دوشنبه 88/1/3 :: ساعت 9:55 عصر )
...اما شیوه برگزاری نوروز خود داستانی دیگر دارد که توجه بآن بایسته است. و آنچه را امروز در برگزاری این جشن درمیان تبارها و دودمانهای ایرانی می‌بینیم یادگار هزاران سال پیش است که ما هر چه کوتاهتر بآن اشاره میکنیم: چون آگهی، از روزگار پیش از ساسانیان اندک است، بیشتر به برگزاری این جشن در روزگار ساسانیان میپردازیم و پیوند آنرا تا امروز نشان میدهیم.
آنچه از نوشته تاریخ نویسان آغاز دوره اسلامی بر میآید و بویژه با توجه به مطالبی که جا حظ بصری در کتاب تارج و المحاسن والاضداد آورده این است: در هر یک از روزهای نوروز پادشاه بازی سپید پرواز میداد. از چیزهائیکه شاهنشاهان در نوروز بخوردن آن فرخندگی می‌جستند، اندکی شیر تازه و پاک و پنیر نو بود. و در هر نوروز برای پادشاه، با کوزه‌یی آهنین یا سیمین آب برداشته میشد، در گردن این کوزه گردن بندی می بستند از یاقوتهای سبز که در زنجیر زرین گذاشته و بر آن مهره‌های زبر جدین کشیده بودند، این آبرا دختران دوشیزه از زیر آسیابها بر میداشتند… ادامه مطلب...
نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » سید جعفر یوسفی ( دوشنبه 88/1/3 :: ساعت 9:50 عصر )
