عوامل سری سیا رسما توسط سیا استخدام نمی‌شوند، بلکه سیا پول به آنها می‌پردازد تا اسراری درباره ارتش، اقتصاد و دولت متبوع خود جمع‌آوری و این اسرار را به افسران سیا که آنها را جذب کرده‌اند، گزارش کنند. چون عوامل سری در واقع خودی هستند یعنی شهروندان کشور میزبان هستند لذا از موقعیت بسیار خوبی برای جمع‌آوری اطلاعات سری نسبت به افسران اطلاعاتی برخوردارند. آنها در عین حال در یک موقعیت خطرناک هم قرار دارند. عوامل سری باید بدون داشتن مصونیت دیپلماتیک فعالیت کنند و با جاسوسی برای دشمن، به کشور خود خیانت کنند. آنها که به خیانت‌کار و مزدور معروف هستند، چنانچه کشف و شناسایی شوند، با نهایت خشونت با آنها برخورد می‌شود و بعضی از آنها اعدام می‌شوند. بیشتر عوامل سری، کارکنان عالی رتبه دولت کشور متخاصم هستند. بعضی از آنها افسران اطلاعاتی کشور متخاصم هستند. آنها طبق وظیفه خود دلیل موجه دارند با مقامات دولت خود و دیگر منابع بالقوه اطلاعاتی، ملاقات و معاشرت داشته باشند. بعضی دیگر از عوامل سری، کارکنان دون پایه دولتی مثل راننده، منشی، دربان و دیده‌بان و شبگرد هستند این جاسوسان دون پایه، این مزیت را دارند که نسبتا نادیدنی و غیرقابل شناسایی هستند و احتمال شناسایی آنها به اتهام جاسوسی نسبت به همتاهای بلند پایه خود به اتهام جاسوسی کمتر است. مساله استفاده از فشار هم در جاسوسی مطرح است. افسران اطلاعاتی سعی دارند عواملی را جذب کنند که مایل به فروختن اخبار سری به آنها باشند. جاسوس‌هایی که خودشان مایل به این کار باشند، وفادارتر از جاسوسانی هستند که با زور جذب می‌شوند. اما گاهی افسران به استفاده از اعمال فشار هم متوسل می‌شوند تا خلاصه جاسوس بالقوه را در تنگنا قرار داده و مایل به همکاری کنند. این فرآیند هنگامی شروع می‌شود که یک افسر اطلاعاتی، نقطه ضعفی در یک عامل جاسوسی بالقوه پیدا می‌کند. پات واتسون، رییس سابق اطلاعات اف. بی. آی. می‌گفت «وقتی که یک روسی به ایالات متحده آمریکا می‌آید، ما بلافاصله سعی می‌کنیم او را برای جذب و خریداری مورد بررسی قرار دهیم. از او هر چیزی بدست آید که نشان دهد که او مشکلی دارد، ما سعی می‌کنیم از آن استفاده کنیم. » انواع مشکلاتی که برای این دسته از افراد به وجود می‌آورند شامل سکس یا پول است که این عاملان بالقوه را در برابر حق السکوت آسیب‌پذیر می‌کند. بعضی از آنها برای عکس‌برداری سری در لحظه دریافت پول از یک افسر اطلاعاتی یا همراه با یک فاحشه تدارک دیده شده‌اند. آنگاه عکس‌ها به خود این افراد نشان داده می‌شوند و به آنها گفته شود اگر همکاری نکنند، این عکس‌ها به کارفرمایان و خانواده‌های آنها نشان داده خواهند شد.
تصاویر جمع‌آوری شده توسط ماهواره جاسوسی برفراز رودونگ نمونه‌ای از اطلاعات فنی به شمار می‌رود که عبارت از اطلاعات جمع‌آوری شده با استفاده از آخرین فن‌آوری به جای عوامل انسانی است. اهمیت اطلاعات فنی در جریان سال‌های جنگ سرد به شدت افزایش یافت. اتحاد شوروی نهایت تلاش را به کار می‌برد تا تمام اخبار و اطلاعات مربوط به خود را از حریف اصلی یعنی ایالات متحده آمریکا مخفی نگه دارد. منابع آشکار سنتی اخبار و اطلاعات مثل روزنامه‌ها و رادیو و تلویزیون به شدت از سوی دولت کنترل می‌شود و هر گونه تحرکات معدود آمریکاییانی که اجازه می‌یافتند از اتحاد شوروی دیدن کنند، با دقت زیر نظر گرفته می‌شد. آمریکا هم ناچار بود برای دزدیدن اسرار شوروی، راه درازی را طی کند. سیا شبکه گسترده‌ای از افسران اطلاعاتی و عاملان سری موسوم به هیومینت تشکیل داده بود و سیا، سازمان امنیت ملی و دیگر اعضای جامعه اطلاعاتی آمریکا پیوسته دست اندر کار وسایل فنی پیشرفته‌ای به نام اطلاعات فنی برای جمع‌آوری اطلاعات از فواصل دورتر بودند. اجزای اطلاعات فنی شامل ماهواره‌های جاسوسی، هواپیمای جاسوسی با سرنشین و بی سرنشین و ایستگاه‌های شنود مستقر در خشکی و دریا است. استفاده از وسایل فنی برای جمع‌آوری اطلاعات تصویری، به اطلاعات تصویری موسوم است از جمله شناسایی هوایی عبارت از جمع‌آوری اطلاعات تصویری از هواپیمای جنگی است. بعضی موارد شناسایی هوایی در واقع در جریان جنگ داخلی آمریکا انجام گرفت. در سال 1862، ارتش متحد ژنرال مک للان از بالن‌های پر از هوای داغ برای انجام جاسوسی بر فراز مواضع ارتش کنفدرال در جریان سلسله نبردهای معروف به محاصره ریچموند استفاده می‌کرد. این کار، یک فعالیت بسیار سخت با استفاده از دوربین‌های بزرگ و سنگین بود که در سبدهای بالن برای گرفتن عکس از مواضع دشمن نصب می‌شد. کیفیت این عکس‌ها بسیار پایین بود. سلک از موفق‌ترین هواپیماهای جاسوسی یو-2 بود. بال‌های عظیم این هواپیما که 103 فوت (30/9 متر) طول داشت و سلکی فوق‌العاده آنها که فقط 40000 پوند (18000کیلوگرم) وزن داشتند، به آنها امکان می‌داد تا در ارتفاع بیش از 70000 پایی (21/212متری) پرواز کنند. در همان زمان که یو-2 برای انجام ماموریت‌های شناسایی هوایی در اواخر دهه 1950 در حال پرواز بود، ماهواره‌های جاسوسی مجهز به دوربین برای شناسایی فضایی ابداع شد. انجام این کار، به عهده اداره شناسایی ملی (ان. آر. أ.) از سازمان‌های متعلق به وزارت دفاع آمریکاست. ان. آر. أ. مسوول تحقیق، توسعه، تولید و عملیات روزمره ماهواره‌های جاسوسی است.
