منتظران، چشم به راه سپیده تاریخاند.
با «بصیرت» و «جهاد»، ظلمت شب ظلم را مىشکافند و رها از تعلقات، خود را براى «شهادت» در رکاب مولا، آماده مىسازند.
انتظار، درختى است که جز «اقدام» و «اصلاح»، میوهاى نمىدهد.
انتظار، فلسفه مقاومت است، نه عامل تسلیم!
«عصر ظهور» رجعت دوباره بعثت در حرا و امامت در غدیر است.
«غیبت»، دوران «انتظار» جوشش دوباره غدیر عاشورایى در نینواى تاریخ است،
در بسترى از فرات ظهور و علقمه نور!
منتظران واقعى، سلاح بر دوشان شهادت طلبند که «استقامت»، مدال و نشانشان است و «ایمان»، ره توشه حرکتشان و «توکل»، تکیه‌گاه همیشگىشان.
یاران مهدى(عج) را باید در میان سلاح بر دوشان و کفنپوشان و جان برکفان و مبارزان و سنگرنشینان و خدمتگزاران به انقلاب و تقویت کنندگان سپاه دین و حرمتگزاران به خون و خانواده شهیدان یافت، نه در ساکتان و بى تفاوتان و نه در رفاهزدگان و عافیت طلبان.
نیمه شعبان، افروختن چراغ شوق در دل شیعیان و امید دادن به محرومان است.
میلادى است فرخنده، که عید منتظران وراثت زمین براى مستضعفان و شکست سلطه جباران است.
وقتى نیمه شعبان مىرسد،
گلواژههاى «انتظار»، «ظهور»، «فرج»، «حکومت جهانى»، «قسط و عدل»، «دیدار»، «مهدى» مىشکوفد و عطر یاد، زمان را فرا مىگیرد.
چشم‌ها، به راه کسى دوخته است که خورشید جان‌ها و امید انسان‌هاست.
یادگارى است از پیامبران و امامان،
خلاصه ابراهیم است،
عصاره محمد(ص) و زنده کننده سنت‌هاست.
نیمه شعبان، مطلع خورشید فروزان مهدى(عج) در ظلمت تاریخ است.
آن خورشید پنهان، کعبه مقصود و قبله موعود امتهاست.
غیبت کبرى، دوره آزمایش است. تا منتظران راستین، از مدعیان انتظار، بازشناخته شوند و ملاک در این بازشناسى، «شناخت تکلیف» و عمل به وظیفه در عصر غیبت است.
مهدى(عج)، خورشیدى است که در دل منتظران، امید زیستن را همواره روشن و گرم نگاه مىدارد.
هیچ «حضور»، همچون «غیبت» او، لحظه لحظه زمان و تاریخ را نیاکنده است.
حاضرترین حاضران به گرد پاى «حضور غایبانه»اش نمىرسند.
او معناى حضور در غیبت است،
مفهوم غیبت حاضر است،
مجمع غیب و شهود است.
او «وارث» دین محمد و خط سرخ شهادت است،
او «قائم» است، ایستاده و استوار و پابرجا، تا جهانى را به قیام حقطلبانه وا دارد.
او «منتقم» است، خونخواه حادثه کربلا و انتقام گیرنده خون شهیدان و خون سیدالشهدا.
هم هادى است، هم مهدى.
راهشناسى خبیر و راهبانى است بصیر و راهنمایى است مطمئن و دلسوز.
او «صاحب الزمان» و «صاحب الامر» است.
زمین و زمان، امر و فرمان، جان و جهان در اختیار اوست.
سلام بر مهدى،
انتظار سبز دوران‌ها!
آرمان مجسم عدالتخواهان،
چلچراغ روشن شبستان تاریخ،
روشنگر زمین و زمان،
مرد برگزیده اعصار
ذخیره جاویدان الهى
و...نوید بخش صبح، در شب انتظار.
